Bušenje i vađenje nafte i gasa sa morskog dna poznato je kao proces koji negativno utiče na životnu sredinu i njen živi svet. Ipak, studija koju je sprovelo više relevantnih institucija, pokazala je vrlo zabrinjavajuće podatke. Treba istaći da je studija sprovedena na platformama u Severnom moru.
Ugljovodonici predstavljaju hemikalije koje se sadrže u nafti i gasu i prirodno se nalaze u morskim vodama, međutim povišena koncentracija može da ima negativan uticaj na morski svet. Sudija je otkrila da je u krugu od 500 metara od platformi za vađenje nafte i gasa, koncentracija ovih zagađivača viša za neverovatnih 10.613 odsto u odnosu delove mora koji nisu u blizini platformi, odnosno koji su udaljeniji od 1.500 metara. Pored toga, u istom opsegu, teški metali kao što su olovo, bakar i nikl viši su za 453 odsto.
Ključna uloga u vodenim ekosistemima, dodeljena je beskičmenjacima, a istraživanje je pokazalo da ovakva zagađenja imaju izrazito negativan uticaj na njih. U tom kontekstu, misli se na školjke, rakove, morske crve i druge organizme koji su važan deo lanca ishrane za veće morske životinje. Pored toga, njihova uloga ogleda se u filtriranju vode, razgradnji organskih materija i drugo.
Naime, sudija je analizirala 553 uzorka sa ukupno devet naftnih i gasnih platformi koje su zadovoljile potrebne kriterijume, a koji su sadržali podatke o više od 1.400 vrsta ovih organizama i koji su prikupljeni u periodu od 1981. do 2012. godine. Glavni rezultat jeste da je broj vrsta opao za 28 odsto u blizini platformi koje su obuhvaćene istraživanjem. Pored toga, u blizini platformi došlo je i do smanjenja raznovrsnosti prehrambenih odnosa među organizmima, što dovodi do ekološke neravnoteže, slabljenja otpornosti ekosistema i smanjenja biodiverziteta.
Nalazi studije objavljeni su u časopisu Science of The Total Environment, a sproveli su je Univerzitet u Eseksu (University of Essex), Prirodnjački muzej (Natural History Museum ) i Centar za životnu sredinu, ribarstvo i nauku o akvakulturi (CEFAS).
Pročitajte još:
- Havaji novim zakonom zabranili eksploataciju morskog dna u državnim vodama
- Do 2030. godine proizvodnja nafte će nadmašiti potražnju
- Izlivanje nafte veća pretnja za slatkovodne ekosisteme
Severno more predstavlja jedno od najvećih područja za vađenje nafte i gasa, kada je reč o morskom dnu kao izvoru. Porast ovakvog trenda naročito se beleži od 1960-ih godina. Eksploatacija ugljovodonika oko naftnih i gasnih platformi, oslobađa zagađivače u životnu sredinu i to putem proizvedene vode, bušotina ili slučajnih izlivanja. Kako se objašnjava, proizvedena voda dolazi iz podzemnih slojeva zajedno sa naftom i gasom u trenutku njihovog izvlačenja, a ona sadrži različite zagađivače poput teških metala, ugljovodonika ili, recimo, radioaktivnih čestica. Iako se deo reciklira i ponovo koristi u procesu vađenja nafte i gasa, značajne količine se direktno ispuštaju u životnu sredinu.
Kada se govori o zagađenju izlivanjem nafte, druga istraživanja zvaničnih podataka Vlade Ujedinjenog Kraljevstva, pokazala su da je od 2011. godine došlo do više od 2.000 ovakvih izlivanja u Severnom moru, od čega je preko 200 bilo u zaštićenim područjima gde se nalaze veoma ugrožene vrste.
Sve ovo zabrinjava ukoliko se uzme u obzir da će potražnja za fosilnim gorivima biti nastavljena i u budućnosti.
