Primeri iz celog sveta pokazuju da brojne biljne i životinjske vrste uspešno opstaju, pa čak i napreduju, u urbanim sredinama. Osim što imaju ulogu u očuvanju biodiverziteta, zdravi gradski ekosistemi donose brojne koristi za ljude poput poboljšanog kvaliteta vode i vazduha, boljeg raspoloženja i jačeg imunog sistema.
U želji da što bolje usklade urbanizam sa prirodom, istraživači sa Tehničkog univerziteta u Minhenu (TUM) detaljno su proučili uticaj različitih faktora na floru i faunu na čak 103 lokacije u Minhenu. Rezultati ovog pionirskog istraživanja, objavljeni u časopisu Nature Cities, nude putokaz za gradove budućnosti gde priroda i ljudi žive u savršenom skladu.
Profesor Volfgang Vajser je, zajedno sa svojim kolegama, posmatrao faktore kao što su pojava travnjaka, rast biljaka i drveća, veštački izvori svetlosti i zelenilo u okolini lokacije u radijusu od 1.000 metara.
Rezultati istraživanja otkrivaju koliko biodiverzitet može da varira u zavisnosti od uređenja gradskih prostora.
Pročitajte još:
- Smanjenje emisija GHG uz ekonomski rast – Kojim evropskim zemljama je uspelo?
- Ozelenjavanje parkova u Zrenjaninu
- COP29: klimatsko finansiranje postavljeno kao prioritet
Na gusto urbanizovanom Marienplacu, gde preovladava beton i nedostaju prirodne površine, istraživači su zabeležili samo 20 vrsta organizama među kojima je jedna vrsta ptice, mahovine, insekti i nekoliko vrsta slepih miševa. Sa druge strane, Pfrontener Plac, prostor obogaćen travnjacima, žbunjem i drvećem, pokazao je znatno bogatiji biodiverzitet – čak 156 različitih taksona, uključujući 21 vrstu ptica. Na Johanisplacu, uprkos većem stepenu urbanizacije, prisustvo drveća, živih ograda i delimičnih travnatih površina omogućilo je opstanak 118 različitih vrsta.
Ovi nalazi jasno pokazuju koliko dizajn javnih prostora može uticati na bogatstvo biljnog i životinjskog sveta u gradovima. Do sada su javni prostori uglavnom dizajnirani s fokusom na ljude, dok je pažnja prema potrebama životinja bila minimalna.
Nova istraživanja ukazuju na to da travnjaci, drveće i žbunje imaju različit uticaj na raznolikost i broj životinjskih vrsta koje privlače. Na osnovu ovih saznanja, istraživači predlažu da se biodiverzitet može značajno unaprediti ukoliko se urbanistički planovi prilagode lokalnim uslovima i specifičnim potrebama vrsta.
