Ćao svima! Kako ste?
Ministarstvo za zaštitu životne sredine u Španiji obelodanilo je da je ljudska populacija u njihovoj zemlji brojčano nadjačana – svinjskom. Procene ministarstva pokazale su da u državi ima 50 miliona svinja, što je 3 i po miliona više nego ljudi.
Od 2013. godine zabeležen je rast ovih životinja za oko 9 miliona. Sa njihovom populacijom, rastu i brige o uticaju koji na prirodno okruženje imaju fabrike koje su tokom prethodne godine proizvele 4 miliona svinjskih prerađevina i zaradile 6 milijardi evra.
Svinje su najbrojnija kategorija stoke na evropskom tržištu, te su ključni faktor koji čini stočarstvo četvrtim na listi najvećih emitera gasova staklene bašte. Prva tri mesta zauzimaju saobraćaj, proizvodnja struje i industrija.
Ekspanzija ove privredne grane dovela je u opasnost španska prirodna bogatstva.
Uzgajanje svinja zahteva i ogromne količine vode što produbljuje problem koji one predstavljaju za prirodu Španije zato što je ova zemlja često pogođena sušama. Svakoj pojedinačnoj jedinki na dnevnom nivou potrebno je 15 litara vode. Mesna proizvodnja crpi količinski više vodnih resursa u odnosu na gradove Saragosu, Sevilju i Alikante zajedno.
Povrh toga, nitrati iz životinjskog otpada zagađuju podzemne vode.
Španci godišnje pojedu oko 21 kilogram svinjetine, a divljenje nacije prema ovim papkarima traje od davnina. Još su se Rimljani oduševljevali španskom šunkom, a svinje su uživale posebnu zaštitu i pod Gotima. Kada su Muslimani zavladali velikim delovima Iberijskog poluostrva, jedenje svinjetine postalo je simbol otpora hrišćana prema osvajačima čija je kultura to zabranjivala. Pod španskom inkvizicijom, javno konzumiranje svinjskog mesa postalo je svojevrsni test vere za jevreje i muslimane koji su silom prevedeni u hrišćanstvo.
Situacija u Danskoj je još kritičnija – na svakih 100 ljudi dolazi 215 svinja. Nije čudno da je reč o državi poznatoj po slanini visokog kvaliteta.
Pozić,
