Globalno se na godišnjem nivou proizvede sto miliona tona plastičnog otpada a veći deo završi na deponijama dok ostatak dospe u životnu sredinu i truje mora i okeane. Slikovito predstavljeno, to je 8 miliona tona plastike koja završi u okeanima svake godine, tj. jedan kamion smeća završi u moru svakog minuta. Ako se trenutni trendovi nastave do 2030. godine ta brojka će se povećati na dva kamiona a do 2050. na 4.
Oko 95% plastike odbacuje se posle samo jednog korišćenja. Prema Svetskom ekonomskom forumu do 2025. godine na 3 tona ribe biće 1 tona plastičnog otpada a do 2050. u morima će biti više plastike nego ribe. Većina aktivista za zaštitu životne sredine posmatra problem plastičnog zagađenja podjednako opasnim kao i klimatske promene.
No, da li nam ima spasa? Naučnici su razvijali načine kako da se količina plastičnog otpada smanji a jedno od rešenja bilo je pretvaranje plastičnog otpada u tečno gorivo.
To je predlog tima istraživača sa Instituta za organsku hemiju u Šangaju. Oni su objavili rad u kome su predstavili svoju metodu koja može da razgradi polietilen na relativno niskim temperaturama. Ova nova metoda koristi iste procese hemijskih katalizatora koji se koriste za stvaranje polimera u „obrnutom inženjeringu“. Pomoću ovog procesa, naučnici su uspeli da pretvore hemijsku strukturu polietilena u proizvode koji mogu ponovo da se upotrebe, tj. u dizel gorivo ili u vrstu voska koja se može koristiti u industriji.
I dalje postoji prostor za unapređivanje ovog procesa, ali ako bi se pokazao kao uspešan mogao bi da se koristi na globalnom nivou u rešavanju problema plastičnog zagađenja i konačno plastiku pretvori u resurs.
Izvor: sustainability-times
