Usled povremenih tektonskih aktivnosti Mesec se bora i skuplja, naučnici su to uporedili sa sazrevanjem i boranjem grožđa koje se pretvara u grožđicu. Ali za razliku od fleksibilne kože grožđa, Mesečeva kora je krhka pa dolazi do pucanja i raspadanja.
Zbog unutrašnjeg hlađenja Mesec se u poslednjih nekoliko stotina miliona godina smanjio za oko 50 metara, tvrde naučnici NASE, uprkos činjenici da je reč o mrtvom Zemljinom satelitu sa retkom geološkom aktivnošću.
Premda je gotovo sva vulkanska aktivnost na Mesecu prestala pre više od milijardu godina, na njemu se povremeno, kao i na našim ostalim planetama, dešavaju potresi. Do toga dolazi kada se kora pomera i gura jedan deo iznad drugog. U tom procesu se formiraju neobične stene, visoke i duge kilometrima, koje mogu videti na površini.
Od ranije se zna da se na Mesecu događaju četiri vrste potresa – prva tri tipa se odnose na duboke potrese koje uzrokuju sudari meteorita ili toplotni potresi uzrokovani Sunčevom toplinom, no oni su relativno slabi. Četvrta vrsta takozvanih „plitkih“ potresa je snažnija i može dostići jačinu do 5,5 stepeni po Rihteru te trajati i do 10 minuta.
Iz NASA kažu da se potresi događaju u trenutku kad je Mesec na najudaljenijoj tački od Zemlje jer Zemljina gravitacija oštećuje njegovu koru. Tvrde da se potresi i skupljanje ovoga nebeskog tela nastavljaju i danas, a fotografije kamenja i klizišta na površini upućuju na nedavne tektonske aktivnosti.
