Evropski parlament usvojio je novi zakon kojim se pred Evropsku uniju postavlja cilj da se obnovi najmanje 20 odsto kopnenih i morskih površina na njenoj teritoriji do 2030. godine, kao i svi ekosistemi kojima je potrebna obnova do 2050. godine.
Obnovom degradiranih ekosistema, doprineće se postizanju klimatskih ciljeva i zaštiti biodiverziteta, kao i poboljšanju sigurnosti hrane.
Kako bi se ostvarili svi ciljevi Evropske unije, države članice treba da to učine za najmanje 30 odsto staništa koja su obuhvaćena novim zakonom, kao što su šume, travnjaci, močvare, reke i druga, do 2030. godine. Dalje, ovaj broj treba da se poveća na 60 odsto do 2030. godine i 90 odsto do 2050. godine.
Stav Parlamenta jeste da države članice do 2030. godine prioritet treba da daju prirodnim lokalitetima koji su zaštićeni zakonodavstvom Evropske unije, takozvana mreža Natura 2000. Ova područja sačinjavaju najvrednija, ali i najugroženija staništa, kao biljne i životinjske vrste, a ima ih preko 27.000.
Pročitajte još:
- RAZVOJNE MOGUĆNOSTI PRIRODE U SRBIJI
- KRČENJE ŠUMA DOPRINOSI POVEĆANJU ZAGAĐENJA ŽIVOM – POŠUMLJAVANJE GA SMANJUJE
- ZA ZAŠTIĆENA PODRUČJA IZDVOJENA REKORDNA SREDSTVA
Još jedna obaveza koja se postavlja pred zemlje Evropske unije, jeste da usvoje nacionalne planove obnove sa detaljima, o tome na koji način planiraju da ostvare postavljene ciljeve.
Posmatrajući pojedinačne ekosisteme, poboljšanje biodiverziteta u poljoprivrednim ekosistemima zahtevaće ostvarenje napretka u dva od tri pokazatelja. Prvi jeste indeks leptira na livadama, odnosno praćenje povećanja ove populacije. Variranje u njihovoj brojnosti može da ukaže na promene i zdravlje ekosistema livada. Drugi pokazatelj jeste udeo poljoprivrednog zemljišta sa karakteristikama pejzaža visokog diverziteta, odnosno raznolikosti. Na kraju, treba uzeti u obzir i zalihe organskog ugljenika u mineralnom zemljištu.
Značaj močvarnih područja je širok, a takođe važnu ulogu imaju u smanjenu emisija u sektru poljoprivrede. Zbog toga članice Evropske unije moraju da do 2030. godine obnove najmanje 30 odsto isušenih močvarnih područja. Do 2040. godine, potrebno je da se ovaj broj poveća na 40 odsto, a do 2050. na 50 odsto.
Kada je reč o drugim ekosistemima, zakon nalaže sadnju tri milijarde stabala, zatim obnovu najmanje 25.000 kilometara reka u reke slobodnog toka, kao i da se obezbedi da nema neto gubitka u ukupnoj nacionalnoj površini urbanih zelenih površina i urbanih drvoreda.
Pre nego što stupi na snagu, Zakon treba da bude usvojen i od strane Saveta.
Energetski portal
